Dag 14: Tropisch Java

22 april 2012 - Pangadaran, Indonesië

Na een heerlijke koele nacht (airco) en een beetje uitslapen stonden we uitgerust weer op en klaar voor wat er komen ging.

Na een ontbijt met toast met HAGELSLAG maar ook wederom nasi voor onze "die-hards" Cathe en Peter werden we voorgesteld aan onze lokale gids "Hariman" voor intimi gewoon Harry. 
Deze gids nam ons mee naar de Green Canyon en onderweg reden we langs gedeelten welke door de Tsunami van 2006 verwoest waren, 600 mensen hebben dit niet overleefd en ook zagen we een begraafplaats waar de mensen zonder identiteit lagen.
Aangekomen bij de Green Canyon hebben we geproefd van de "Kokosan druif" dit is een vrucht die aan de stam van de boom groeit; deze moet je eten als een druif en leegzuigen. 
Daarna gingen we een smal bootje in en voeren stroomopwaarts. Na een tijdje zagen we een varaan zwemmen. De kapitein van ons bootje stopte even zodat wij foto's en film konden maken van deze varaan.
Verderop werden de oevers van de rivier hoger en uiteindelijk voeren we een grot in met prachtige stalagmieten en stalactieten. Hier zijn we uitgestapt om de waterval goed te kunnen aanschouwen en de gelegenheid werd geboden om in deze bijzondere grot een koele duik te nemen.
Op terugweg hebben we helaas geen andere tropische beesten meer waargenomen.
Eenmaal terug lieten we ons verleiden tot een tros Kokosan druifjes.
Onze gids liet ons, bij wijze van verrassing, een jonge kokosnoot met rietjes leegdrinken. 
Hierna op weg naar de kroepoek fabriek; dit is een schuurtje in een lokaal dorpje waar op oude kokosnoot schillen een vuurtje werd gestookt waarop de kroepoek op een lange spies werd geroosterd zoals we vroeger marsh mellows roosterden. Ook hier hebben we een zak van gekocht omdat deze heel lekker smaken bij een Bintang...... volgens Harry. Dit hebben we s'middags uitgeprobeerd op ons hotelterrasje genietend van een hete Javaanse zon. (35 graden)
Na een middagje vrijaf (met Bintang en kroepoek) zijn we om 16.00 uur weer in de bus gestapt op weg naar het Nationaal park van Pangadaran.
Eenmaal in het park kregen we allemaal een zaklantaarn en vervolgens een grot betraden die al door onze voorvaderen werd gebruikt. De eerste 50 meter van de grot moesten we gebukt lopen daarna waren we in een ruimte met prachtige druipsteenformaties. Ook bleek deze grot de woonplaats te zijn van duizenden vleermuizen. Marlies gilde het uit en werd hier niet vrolijk van.
Later ging onze gids op zijn hurken zitten en maakte geluidjes om een stekelvarken te lokken. Door onze zaklantaarns zette hij zijn stekels uit. 
Eenmaal weer buiten de grot zagen we zwarte langstaart apen in de bomen heen en weer springen.
Later richting strand kwamen we nog veel meer apen tegen maar dit waren grijze makaken.
We hebben op het strand gewacht tot zonsondergang waar we wederom als Belandas op de foto moesten met de lokale bevolking.
Na een wandeling van een half uurtje kwamen we bij ons hotel aan en gingen we aan het diner. 
Na het eten wandelden we naar de lokale supermarkt om een Magnum/Cornetto te kopen; ons eerste ijsje in 14 dagen. Dit was een aangename verkoeling.
@Yol: je begrijpt zeker wel dat Marlies hier volop aan het sporten is met het geklim en geklauter.
Morgen weer vroeg op weg naar Wonosobo.
Deze twee dagen aan de Indische oceaan hebben wij ervaren als het ultieme vakantie gevoel.
Cathe en Peter vinden het jammer dat we het tropische Pangadaran, moeten verlaten.
@Sanne en Maikel: de duopennotti is open hoor.
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Loek en Els:
    22 april 2012
    Hallo kwartet wat een mooie verhalen toch straks stelt een gewone vakantie niets meer voor. Geniet van elkaar het mooie weer en de bijzondere ervaringen en niet te vergeten de NASIE groetjes en en x van Us Loek en Els
  2. Henk en Helmi:
    23 april 2012
    Even een late dienst gehad maar ben weer bij met lezen.
    Een hele middag vrij..... toemaar.....het kan niet op.
    Volgens mij kunnen jullie best de vierdaagse gaan lopen dit jaar trainning genoeg gehad.
    Henk zorgt 's avonds dan wel voor de Bintang.
    Het gaat bijna een begrip worden.
    Maak nog veel leuke dingen mee en blijf schrijven.
    Grt. Helmixxx